Atrakcje - Ruciane-Nida – szlaki piesze dla każdego.

Ruciane-Nida – szlaki piesze dla każdego.

Ruciane-Nida – szlaki piesze dla każdego

Zazwyczaj wybieramy się na Mazury z myślą o urlopie pod żaglami. To oczywiście najpopularniejszy sposób przemierzania Pojezierza Mazurskiego. Warto jednak spojrzeć na miejscowości takie, jak Ruciane-Nida czy Mikołajki jako na świetne bazy wypadowe dla turystyki pieszej. Specjalnie dla Was wybraliśmy najbardziej interesujące szlaki piesze w okolicach Rucianego-Nidy.

Ruciane-Nida – szlaki piesze znad Jeziora Nidzkiego

Jeśli zdecydowaliśmy, że miejscem, gdzie spędzimy swój urlop, będzie Ruciane-Nida, aż szkoda byłoby nie wykorzystać możliwości, jakie nam ono daje. Rozpoczynają się tutaj dwa dość krótkie, ale bardzo interesujące szlaki piesze właściwie dla każdego.



Szlak zielony: Ruciane-Nida – Bełdany – Piaski – Wejsuny – Ruciane-Nida
Długość trasy: 13,5 km

Jeden z nich, szlak zielony, ciągnie się malowniczo przez Puszczę Piską. Liczy sobie ok. 13,5 km i przypadnie do gustu szczególnie amatorom dzikiej przyrody i świętego spokoju. Na tej trasie Mazury okazują się zieloną oazą. Ta mała „pętla” ma swój start i metę tuż obok Punktu Informacji Turystycznej w Rucianem-Nidzie. Początkowo wiedzie na w kierunku północnym brzegiem jeziora Bełdany, uważanego przez wielu za najpiękniejsze jezioro na Mazurach. Przez pierwszych kilka kilometrów szlak prowadzi przez „półwysep” między jeziorami Bełdany i Guzianka Wielka – wygląda to niesamowicie. Później, kiedy miniemy wioskę rowerową, trasa zakręca na Piaski i dalej na Wejsuny. Fajnie jest zejść na chwilę z zielonego szlaku i spojrzeć na malownicze jezioro Wejsunek. Główny szlak skieruje nas tu jednak z powrotem do Rucianego-Nidy. Cała droga powrotna do miejscowości znajduje się na terenie Puszczy Piskiej – z obu stron otacza nas gęsty, pachnący las. Jak w raju!

Szlak niebieski: Ruciane-Nida (stacja PKP) – Leśniczówka Pranie - Ruciane-Nida
Długość trasy: 14 km

Drugi ze szlaków pieszych, dla którego Ruciane-Nida jest punktem początkowym, spodoba się tym wędrowcom, którzy lubią urozmaicić swój urlop elementem kultury i literatury. Zaprowadzi nas bowiem do Leśniczówki Pranie, gdzie mieści się Muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Jeden z najsłynniejszych polskich poetów XX wieku chętnie bywał na Mazurach w latach 50. i spędzał lato w tej ślicznej chatce nad brzegiem Jeziora Nidzkiego. Dziś przez całe lato odbywają się tutaj spotkania literackie i koncerty. Muzeum w okresie letnim można zwiedzać codziennie między 9:30 a 17:00. Za bilet normalny zapłacimy 6 zł, za ulgowy – 4 zł. Trasa należy raczej do krótkich – to tylko 7 km w jedną stronę. Daje się więc przejść każdemu :) Choć to trasa piesza, spokojnie można przejechać ją też rowerem. Ci, którzy już ją kiedyś pokonali, mówią, że stosunkowo często jeżdżą tamtędy samochody – trzeba uważać! Niebieski szlak pieszy Ruciane-Nida – Pranie ma swój start przy stacji kolejowej w Rucianem. Stamtąd spaceruje się ciągle lasem w kierunku południowym, mijając bardzo ładne jezioro Nidzkie. Pamiętajcie, żeby zabrać aparat! :)

Szlak pieszy im. Karola Małłka
Trasa: Krutyń – j. Mokre – Karwica Mazurska – Leśniczówka Pranie
Długość trasy: 20 km
Ciekawe miejsca na trasie: pomnik przyrody Dąb nad Mukrem, rezerwat Królewska Sosna, Leśniczówka Pranie

Bardzo ważnym szlakiem, który pozwala lepiej i bliżej poznać Mazury, a w każdym razie tę ich część, którą zajmuje Puszcza Piska, jest żółty szlak pieszy im. Karola Małłka. To też alternatywna, dłuższa droga do Leśniczówki Pranie. Patron tej trasy, Karol Małłek, to zasłużony działacz lokalny, który zrobił dla Mazur wiele dobrego, rozsławiając je na cały kraj. Trakt ten ma długość ok. 20 km, nie jest zbyt obciążający i polecamy go nawet tym, którzy nie uważają się za świetnych piechurów. Szlak zaczyna się we wsi Krutyń, oddalonej o zaledwie 13 km od Rucianego-Nidy. To tu działał i mieszkał Karol Małłek, a dzisiaj mieści się tu biuro i muzeum Mazurskiego Parku Krajobrazowego. Zaczynają się tutaj liczne szlaki turystyczne: rowerowe, piesze, kajakowe (popularne spływy rzeką Krutynią). Zaraz na początku szlaku im. Karola Małłka, kilkaset metrów za mostem na rzece Krutynia warto zwrócić uwagę na drzewną ciekawostkę. „Zakochana Para” to sosna i dąb, które splotły się w jedno – niezwykle romantyczne miejsce, w sam raz dla zakochanych :)

Następnym miejscem, gdzie polecamy zrobić sobie przystanek, gdy przemierzamy ten szlak, jest jezioro Mokre. To jedno z najgłębszych i największych jezior na Pojezierzu Mrągowskim. Przez ten malowniczy, położony w gęstwinie Puszczy Piskiej zbiornik z kilkoma małymi wysepkami wiedzie szlak kajakowy Krutynią. Kiedy miniemy pole biwakowe i przejdziemy kolejne 3 km, dotrzemy do drogowskazu, który zaprowadzi nas do pomnika przyrody – martwej sosny, która przeżyła w tym miejscu ponad 300 lat. Mazury mogą się pochwalić całym mnóstwem takich przyrodniczych ciekawostek – nic dziwnego, że kolejne drogocenne drzewo znajduje się kilkanaście metrów dalej. Przy brzegu jeziora Mokrego znajdziemy Dąb nad Mukrem, które nosi imię, rzecz jasna, Karola Małłka. Napisał on bowiem o tym miejscu piękne opowiadanie.

Po przejściu 7 km szlaku naszym oczom ukaże się wspomniany już przy okazji poprzedniej trasy Rezerwat Królewska Sosna. Utworzono go dla ochrony drzewostanu w Mazurskim Parku Krajobrazowym. Za 3 km od tego miejsca opuścimy park krajobrazowy i dotrzemy do stacji kolejowej w Karwicy Mazurskiej. Jeżdżą tędy pociągi na tasie Pisz-Szczytno. Ale uwaga – możemy akurat nie trafić na żaden skład, bo przejeżdża tędy tylko jeden pociąg dziennie. Więc może idźmy lepiej nadal pieszo :) Stąd niedaleko już do naszego celu – Leśniczówki Pranie. To trasa z pewnością dłuższa niż opisany wcześniej szlak niebieski, ale wcale nie bardziej wymagający. Zresztą – czy na urlopie gdzieś nam się spieszy? :) Można przejechać ten szlak rowerem z niewielkim obciążeniem, ale trzeba się przygotować na kilka niezbyt fajnych odcinków piaszczystych.

Szlak pieszy im. Melchiora Wańkowicza
Trasa: Krutyń – Zgon – Babięta – Bieńki – Sorkwity
Długość trasy: 59 km
Ciekawe miejsca na trasie: rezerwat Sosna Królewska, młyn drewniany z XVII w. we wsi Babięta, rezerwat ornitologiczny „Piłaki”, pałac w Sorkwitach

Ruciane-Nida leży też niedaleko – bo zaledwie 13 km – od rezerwatu Sosna Królewska położonego na terenie Mazurskiego Parku Krajobrazowego i będącego punktem startowym innego bardzo ciekawego szlaku pieszego. To szlak im. Melchiora Wańkowicza – kolejnego znanego literata, dla którego Mazury były bardzo ważne. Pojawił się tu w latach 30. z pomysłem na kilka reportaży – skończyło się to książką „Na tropach Smętka”. Mazurskie oddziały PTTK doceniły jego wkład w rozsławienie regionu i jakiś czas temu utworzyły szlak pieszy jego imienia. To trasa raczej długa, dla bardziej wprawionych piechurów, do przejścia w kilka dni – ciągnie się bowiem przez 59 km. Wyruszamy z rezerwatu Sosna Królewska i na początku wędrujemy przez Puszczę Piską. Pierwszym ważnym przystankiem na trasie jest stanica wodna w Zgonie nad jeziorem Mokre. Warto tu coś przekąsić – świetna domowa kuchnia! Szlak pieszy im. Melchiora Wańkowicza prowadzi później nad jeziorami Uplik, Kierwik, Spychowskim i Zyzdrój Mały. Po przejściu 24 km dotrzemy do wsi Babięta, w której największą atrakcją jest stary drewniany młyn pochodzący z XVII w. - jeden z ostatnich tego typu w Polsce. To też siedziba kolejnej stanicy PTTK. Idąc dalej, za 5 km ujrzymy jezioro Krawienko, będące ostoją bobrów. Później po swojej prawej miniemy jezioro Gant i dojdziemy do jeziora Białego. Polecamy zatrzymać się na odpoczynek w punkcie PTTK we wsi Bieńki. Na 48 km znajduje się rezerwat ornitologiczny „Piłaki” - coś dla miłośników obserwacji dzikiego ptactwa. Następnie na naszym szlaku napotkamy jeziora Bobrówki i Piłakno, a po minięciu tych zbiorników, maszerując wzdłuż linii brzegowej jeziora Lampackiego, dojdziemy do końca szlaku – do wsi Sorkwity. W świetnym stanie przetrwał do naszych czasów uroczy neogotycki pałac rodziny von Paleske. Posiadłość otacza wiekowy park, tworząc bajeczną scenerię – to fajne miejsce na zdjęcia :) Ruciane-Nida leży w linii prostej o ok. 45 km od Sorkwitów – można stąd wrócić komunikacją publiczną. Albo – jeśli mamy więcej czasu i energii – wrócić pieszo. Co to dla nas :)